۱۳۸۸ آبان ۶, چهارشنبه

گزارشى تکان دهنده در باره قتلهاى ناموسى در ايران

October 12, 2009 11:42 PM
گزارشى از سايت خبرى پرچم
جزئیاتی از قتلهای ناموسی در جنوب کشورمهمترین ویژگی این نوع قتلها این است که عرف محلی آنها را مجاز می داند. به همین دلیل کشته شدن چنین زنانی ، تاثری ایجاد نمی کند و حتی گاهی گفته می شود که حق آنها بوده است.پرچم: قتلهای ناموسی در استان خوزستان نه به مانند گذشته اما هنوز رواج گسترده ای دارد.
قتلهای ناموسی به قتل زنان یا دختران یک خانواده به دست مردان خویشاوندشان گفته می شود که به دلایلی همچون روابط نامشروع ، تجاوز جنسی به آنان ، طلاق گرفتن و حتی گاهی به دلیل رد ازدواجهای اجباری فامیلی توسط زنان ، صورت می گیرد.
کارشناسان علوم اجتماعی معتقدند؛ وقوع قتل های ناموسی در شهرهای جنوبی که بیشتر در میان عشایر محلی رواج دارد به دلیل عدم مهار آن و نهادینه شدن در اجتماع به یک مشکل جدی تبدیل شده است .
مهمترین ویژگی این نوع قتلها این است که عرف محلی آنها را مجاز می داند. به همین دلیل کشته شدن چنین زنانی ، تاثری ایجاد نمی کند و حتی گاهی گفته می شود که حق آنها بوده است.
یک مقام مسئول می گوید : این نوع قتل ها که اغلب به شکل سربریدن ، کشتن با چاقو و یا اسلحه و به ندرت با خفه کردن زنان انجام می شود بسیار فجیع است زیرا اعتقاد عمومی بر این است که هر چه زن خطاکار به شکل فجیع کشته شود آبرو حیثیت و شرف بر باد رفته خانواده بهتر و سریعتر به جایگاه قبلی برمی گردد.
او می گوید نود درصد پرونده ها در حد تهمت و سوءظن است با این حال تمام قربانیان به شکل فجیع و دردناکی به قتل رسیده اند و سربریدن بیشترین نوع متداول قتلهاست .
وی، مثله کردن جسد با خشونت شدید و گاهی گذاشتن آن در دید انظار عمومی را از جمله این اعتقادات می داند و می گوید به همین دلیل قاتل، فراری نیست و به راحتی خود را معرفی می کند و خانواده مقتولان نیز معمولا خواستار مجازات قاتل نیستند.
وی با اشاره به اینکه وقوع قتل های ناموسی در استان خوزستان با سایر قتل ها متفاوت است گفت ؛ چون مقتول متهم به فساد می شود از نظر قاتل، بی گناه نیست از طرفی وقوع این قتل ها گاهی بنا به دستور بزرگ خانواده یا بزرگان طایفه و عشیره صورت می گیرد به این ترتیب که قرعه به نام هرکس از مردان خانواده بیفتد او باید زن و یا دختر مورد نظر را که اغلب دختر ، همسر ، خواهر ، دختر عمو و گاهی مادر اوست بکشد .
قاتلی که خواهر سی و یک ساله خود را با چاقو کشته است و هم اکنون در زندان بسر می برد می گوید: وقتی لکه ننگی در خانواده از سوی دختر یا زن ایجاد می شود نمی توانیم به سادگی از این موضوع بگذریم و تنها را ه حل ، کشتن اوست زیرا با کشتن اوست که ننگ شسته می شود و گرنه باید یک عمر با ننگ و عار زندگی کرد .
یکی دیگر از مسئولان هم که خواست نامش فاش نشود با اشاره به اینکه سی درصد قتلهای استان خوزستان قتلهای ناموسی است می گوید اهواز ، آبادان و شادگان به ترتیب دارای بیشترین آمار قتلهاست . او می افزاید: سالها هشتاد و پنج و هشتاد و شش بیشترین آمار قتلهای ناموسی را داشتیم به طوریکه هر دو ماه دو قتل و سالی حدودا ده قتل به ثبت رسیده است .
وی با بیان اینکه کشتن زنان برای برگرداندن آبرو حیثیت با افتخار تمام انجام می شود گفت: پس از کشتن زن ، فرد قاتل توسط خانواده تشویق می شود ، و گاهی با کل زدن و پایکوبی و یزله کردن و شلیک کردن او را تا محل محاکمه قضایی و یا زندان همراهی می کنند این در حالی است که از برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری برای مقتوله خبری نیست و دفن او هم با اکراه انجام می شود . بنابراین قاتل شاکی ندارد و اولیای دم که خود از زمره قاتلان هستند رضایت خود را از عدم قصاص قاتل اعلام می کنند .
یک حقوقدان در این رابطه می گوید: طبق قانون وقتی قاتل شاکی خصوصی نداشته باشد دولت قاتل را به سه تا هفت سال حبس محکوم می کند که مجازات سنگینی نیست .
یک کارشناس علوم اجتماعی با اشاره به دلایل روانشناختی این نوع خشونت می گوید قاتلین و محرکین آنها از ضعف و بی ثباتی شخصیتی و مشکلات روانی رنج می برند و تاثیر روانی این گونه قتلها تا ابد بر فرد قاتل و خانواده او به جا می ماند.
او می گوید: برخی قتلها در جلوی دیدگان سایر افراد خانواده انجام می شود مثلا دیده شده است که مردی زنش را جلوی چشم پسربچه هشت ساله اش کشته است که مسلما صحنه قتل هرگز از ذهن و خاطره این کودک پاک نخواهد شد و این مسئله بر او و سایر اعضای خانواده چه از نظر روحی و شخصیتی و چه از نظر جایگاه اجتماعی تاثیر مستقیم خواهد گذاشت .
http://www.parcham.ir/

۱۳۸۸ مهر ۲۵, شنبه

٩٠٠ هزار کودک متأهل در ایران

گزارشOctober 17, 2009
براي كودكانمان چه كرده‌ايم؟روز جهانی کودک، روزی است که هر ساله به صورت مقطعی و در حد یک روز ما را به یاد کودکان (افراد زیر 18 سال) می‌اندازد،900 هزار کودک 10 تا 18 ساله کشور دارای همسر هستند که از این تعداد 25 هزار کودک طلاق گرفته‌اند…
روز جهانی کودک، روزی است که هر ساله به صورت مقطعی و در حد یک روز ما را به یاد کودکان (افراد زیر 18 سال) می‌اندازد، کودکانی که سالانه 2/1 میلیون‌نفر از آنها در دنیا قاچاق می‌شوند، 2میلیون نفر آنها قربانی انواع خشونت‌ها می‌شوند و یک‌ششم کودکان جهان، «کودکان کار» هستند. به گزارش وطن امروز، 16 مهرماه روزی است که به ما یادآوری می‌کند، 30 تا 35 درصد از کودکان کارگر جنسی در جهان در رده سنی 12 تا 17 سال قرار دارند و 7/1 میلیون کودک کار در ایران داریم. 75میلیون کودک در دنیا اصلا به مدرسه نرفته‌اند و بیش از3 میلیون کودک ایرانی خارج از چرخه تحصیل هستند. تجاوزات جنسی در صدر عوامل مرگ و میر کودکان زیر 15 سال دنیاست. به گزارش ایسنا یک ششم کودکان جهان، «کودکان کار» هستند و30 تا 35 درصد از کودکان کارگر جنسی، در رده سنی 12 تا 17 سال قرار دارند. به گزارش یونیسف، سالانه یک‌میلیون و 200 هزار کودک در جهان توسط گروه‌های قاچاق انسان ربوده و قاچاق می‌شوند و براساس نظر حقوقدانان بین‌اللملی، بیشتر کودکان قاچاق شده در کارهای فساد و فحشا مورد استفاده قرار گرفته و از آنها به عنوان «ابزار جنسی» استفاده می‌شود.بر پایه گزارش سالانه صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل، به علت آنکه کودکان جزو نیروهای کار بسیار ارزان و حتی مجانی محسوب شده یا براحتی مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرند، تقاضا برای آنها بسیار زیاد است و از این رو بیشتر قاچاقچیان انسان به قاچاق کودکان بویژه در مناطق محروم، توسعه نیافته و فقیر با توجه به سودآور بودن این کار روی می‌آورند. نکته تاسف‌آور این است که قاچاق کودکان به عنوان ابزاری انسانی در برخی از کشورهای جهان به عنوان یک صنعت برای «جذب گردشگر» تبدیل شده، به طوری که بررسی‌ها نشان می‌دهد30 تا 35 درصد از کودکانی که به عنوان کارگران جنسی فعالیت می‌کنند در رده سنی 12 تا 17 سال بوده و بیشتر جزو بومیان جنوب‌شرق آسیا هستند.به گفته فرشید یزدانی، پژوهشگر فعال حوزه کودکان به طور رسمی 7/1 میلیون کودک کار در کشور وجود دارد. سیدحسن موسوی چلک، مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اعلام آخرین گزارش از تعداد کودکان کار و خیابانی ارجاع داده شده به مراکز بهزیستی خبر داد سال گذشته حدود 10 هزار و 414 نفر از کودکان کار و خیابان برای ساماندهی به 45 مرکز بهزیستی ارجاع داده شدند‌، به طوری که 78 درصد این کودکان ایرانی و 22 درصد مابقی از اتباع بیگانه و اغلب افغان بودند. یزدانی همچنین درباره منع کار کودکان براساس پیمان‌نامه حقوق کودک اظهار کرد: هیچ کدام از نهادهای متولی اعم از وزارت کار، وضعیت کار کودکان 15 تا 18 سال را که باید در شرایط مناسبی ادامه یابد، پیگیری نمی‌کنند، این در حالی است که بهزیستی نیز مدعی است که متولی ساماندهی کار کودکان در کارگاه‌ها نیست و تنها بحث کودکان کار و خیابان را دنبال می‌کند.وی افزود: درباره کودکانی که در کارگاه‌های زیرزمینی کار می‌کنند، آمار روشنی در دست نیست و وزارت کار بازرسی جدی‌اي در این حیطه انجام نمی‌دهد. فرشید یزدانی، پژوهشگر فعال حوزه کودکان در ادامه با بیان اینکه براساس برآورد‌های غیررسمی، حدود 70 هزار نفر از کودکان کشور فاقد شناسنامه هستند، به وجود حدود 900 هزار «کودک همسر» در کشور اشاره کرد و گفت: 900 هزار کودک 10 تا 18 ساله کشور دارای همسر هستند که از این تعداد 25 هزار کودک طلاق گرفته‌اند و از این تعداد 15 هزار کودک 10 تا 14 ساله هستند. همچنین بر اساس آمارهای انجمن دفاع از حقوق کودکان، 60 درصد آزارهای وارده بر مجموع این کودکان توسط پدران، 20درصد مادران، 10 درصد نامادری، 7درصد مسؤولان‌ مدارس و 3 درصد توسط ناپدری بوده است. امیدواریم روزی برسد که در روز جهانی کودک دیگر شاهد اعلام چنین آماری در کشور و دنیا نباشیم. شاید برای رسیدن چنین روزی لازم باشد هر روز را روز کودک اعلام کنیم؛ روزی فراتر از حرف و حدیث، شعار و…